Pablo Picasso [1881-1973] ; uitvoering pottenbakkerij Madoura

Grand vase aux femmes nues (Grote vaas met naakte vrouwen)

Het Spaanse wonderkind Pablo Picasso (1881-1973) vestigt zich op 21-jarige leeftijd in Parijs. Daar ontwikkelt hij zich al snel tot een van de meest toonaangevende kunstenaars van de twintigste eeuw. In 1947 ontdekt hij op 66-jarige leeftijd een nieuwe medium: klei. ‘Het is hier waar ik me thuis voel,’ zegt hij over zijn pottenbakkerij Madoura in Vallauris, een oud pottenbakkerscentrum aan de Franse Côte d’Azur. Het resulteert in een keramisch oeuvre van enkele duizenden objecten, waarbinnen zijn trompetvormige vazen een hoogtepunt vormen. Deze Grand vase aux femmes nues (1950) is gemaakt in een oplage van 25 stuks.



In een paar royale lijnbewegingen is de vaas gegraveerd en beschilderd met vier deels met transparante sjaals bedekte vrouwenfiguren. De rondingen van hun lichamen vormen zich naar de vorm van de vaas. Voor zijn keramiek neemt Picasso heel traditionele objecten als uitganspunt en transformeert deze tot eigenzinnige werken. Hij bewerkt de klei met de schilderskwast of graveert er een voorstelling in, zoals bij deze Grand vase aux femmes nues.



Picasso komt in de jaren ’50 voor het eerst buiten de hoofdstroom in de kunst te staan, die vanaf dan gedomineerd wordt door de abstractie, gevolgd door popart en de conceptuele kunst in de jaren ’60 en ’70. Picasso’s werk blijft nadrukkelijk figuratief. De vazen laten zien hoe hij zich na de Tweede Wereldoorlog in korte tijd meester maakt van een nieuw medium en daaraan een eigen interpretatie geeft.



In de collectie van het Kunstmuseum Den Haag bevinden zich drie schilderijen, twee keramieken vazen en tientallen prenten van Pablo Picasso. De schilderijen zijn representatief voor de diverse stijlperioden van de kunstenaar, waaronder het geometrisch kubisme en het synthetisch kubisme, evenals zijn terugkeer naar een klassiekere beeldtaal.