Günter Tuzina

Günter Tuzina (Hamburg 1951) heeft al decennia lang een goede band met het Gemeentemuseum Den Haag; verschillende generaties directeuren verzamelden zijn werk. Dit resulteerde in de meest omvangrijke museale collectie van Tuzina’s werk ter wereld en twee omvangrijke tentoonstellingen in 1985 en 2002. Onlangs verwierf het Gemeentemuseum Den Haag zijn grootste vloerreliëf Zwart, blauw, groen uit 1991, dat de aanleiding is voor deze tentoonstelling in de projectenzaal. Het beeld zal worden omringd door een selectie van schilderijen en tekeningen uit de rijke collectie van het Gemeentemuseum.

Menselijke maat
Het werk van Günter Tuzina past in de abstracte traditie die is ingezet door Mondriaan en De Stijl en bij Minimal Art een voorlopig eindpunt bereikt. Daar waar de schilderkunst tot primaire elementen teruggebracht is, slechts kleur en lijn, pakt Tuzina de draad op met het opnieuw samenvoegen van deze elementen tot een nieuwe taal, het terugbrengen van de menselijke maat en de persoonlijke toets in de schilderkunst.

Scheiding kunstenaar en kunstwerk
Bij Minimal Art bestaat er een grote scheiding tussen de kunstenaar en zijn werk; de kunstwerken zijn vaak gemaakt met machinaal vervaardigde materialen. Sol LeWitt gaat nog verder in het verwijderen van het lichaam van de kunstenaar uit het productieproces. Hij definieert de principes van een kunstwerk dat vervolgens door iemand anders uitgevoerd kan worden.

Mondriaan
Net als Mondriaan is Tuzina op zoek naar de grens van de menselijke precisie. Waar Mondriaan zich richt op het zo perfect en recht mogelijk laten ogen van zijn horizontale en verticale lijnen, speelt Tuzina juist met de imperfectie van de met de hand getrokken lijn waardoor ze nooit geheel scherp en perfect rechtlijnig zijn.

Vloerreliëfs
Met de horizontale, de verticale en de diagonale lijn, de rechthoek en het vierkant en een beperkt scala aan kleuren maakt hij fascinerende vorm- en lijncombinaties, soms direct op de muur, meestal op doek en papier. Aanvankelijk beperkt hij zich tot het betekenen en beschilderen van muren, maar zijn beeldtaal wordt steeds uitgebreider. Door zijn fascinatie voor ruimte breidt zijn oeuvre zich in eerste instantie uit met wandreliëfs, waarvan het Gemeentemuseum een heel vroeg voorbeeld in bezit heeft. In de jaren 80 maakt hij ook een aantal vloerreliëfs. Tuzina blijft ook in zijn sculpturen trouw aan zijn idee dat de menselijke maat zichtbaar moet zijn in een kunstwerk. Zijn beelden hebben bijvoorbeeld schuine randen die verwijzen naar de tegenstelling met kaarsrechte hoeken van industrieel vervaardigde objecten.

Projectenzaal
In de projectenzaal organiseert het Gemeentemuseum tentoonstellingen van hedendaagse kunstenaars waarbij de werken een directe relatie aangaan met de architectuur van deze oorspronkelijke beeldenzaal.