Kunstmuseum Den Haag heeft een schatkamer van meer dan 160.000 kunstwerken. Hier werken we aan de online ontsluiting van de hoogtepunten uit deze collectie.
In de korte periode tussen 1885 en het begin van de Eerste Wereldoorlog vindt in de schilderkunst van de Lage Landen een moderne Renaissance plaats. Kleur wordt bevrijd van de ketenen van de zichtbare werkelijkheid. Gras kan ineens koel blauw zijn, een gezicht is helder paars en bomen kleuren rood. Kleur heeft een eigen betekenis gekregen. Het is een van de belangrijkste momenten in de moderne kunstgeschiedenis. De inspiratie komt van de Franse (neo)impressionisten, maar de kunstenaars in de Lage Landen geven hier een geheel eigen invulling aan.
Het Gemeentemuseum toont de wisselwerking tussen beide landen met zowel duidelijke verschillen als overeenkomsten. Deze unieke tentoonstelling is mede mogelijk door de renovatie van het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten in Antwerpen(KMSKA), waardoor de topstukken uit de collectie nu kunnen reizen. Van de Franse godfathers van kleur als Claude Monet, Paul Signac, Henri Matisse en Paul Cézanne tot de meesters van de Lage Landen als Leo Gestel, Jan Toorop, Piet Mondriaan, James Ensor, Jan Sluijters, Henry Van de Velde en Rik Wouters: ze komen allemaal samen en het resultaat is een waar feest voor het oog.
Rik Wouters
In de tentoonstelling is er speciale aandacht voor de Belgische kunstenaar Rik Wouters (1882- 1916). Deze schilder en beeldhouwer liet in de korte tijd dat hij leefde een schitterend oeuvre na. Zijn schilderijen, met daarin vaak een hoofdrol voor zijn vrouw Nel, zinderen van kleur en licht. In België is hij de publiekslieveling. In Nederland heeft hij nog niet eerder de aandacht gekregen die zijn werk verdient. In de tentoonstelling wordt nu een volledige zaal aan hem gewijd.
Restauratieproject
Ter voorbereiding van Kleur ontketend heeft het Gemeentemuseum een restauratieproject opgestart om een aantal belangrijke schilderijen uit de collectie te restaureren. Door het verwijderen van het verkleurde vernis en het schoonmaken van het verfoppervlak wordt de oorspronkelijke verf weer zichtbaar en stralen de schilderijen weer zoals de kunstenaars het bedoeld hadden. Zo is een wat sombere Babyslaapkamer van Jan Sluijters opeens gaan bruisen van roze en geel, blijkt het groen van het Huisje bij zonlicht van Piet Mondriaan opeens uit vele verschillende tinten blauw te bestaan en zijn de bloemen in de tuin van Jan Toorop’s Trio Fleuri weer gaan bloeien.
Bij de tentoonstelling verschijnt een catalogus bij Uitgeverij Hannibal met teksten van Frouke van Dijke, Doede Hardeman, Anita Hopmans, Hans Janssen, Caroline Roodenburg en Herwig Todts.
