Nieuwjaarsbobo

In de dorpen langs de Chinese Muur bestaat een traditioneel Chinees gerecht dat nog steeds populair is: de nieuwjaarsbobo, een soort gestoomd broodje. Omdat het is gemaakt van kleverige rijst vermengd met bloem, wordt het ook wel kleverige bobo genoemd (kleverig en jaar hebben dezelfde uitspraak in het Chinees). Dit gerecht wordt gemaakt volgens een speciaal procedé.

Eerst worden de gepelde maïskorrels vermalen tot grutten en vervolgens gedurende zes of zeven dagen in water geweekt. Deze stap wordt paobaomishen (het weken van de grutten) genoemd. Daarna worden ze gespoeld met warm water en vervolgens worden de korrels eruit geplukt. Deze stap wordt laomi genoemd (het eruit vissen van de korrels). Vervolgens wordt de datum van de maanmaand op rood of groen papier geschreven en op het houten frame van een stenen roller geplakt. Deze stap heet zhannianzi (het opnemen van de roller). Het betekent dat de korrels op de dag waarop de datum is genoteerd moeten worden vermalen. Tijdens het Maanjaar, elke twaalf maanmaanden, zijn veel rode en groene stickers op rollerframes te zien, een bijzonder en mooi gezicht van traditionele volksgebruiken.

Vervolg:
Als het malen van het meel klaar is, begint een groep meisjes en jonge vrouwen de nieuwjaarsbobo's te maken. Eerst leggen ze de bobo's één voor één op het rooster van een stoompan en dan zetten ze de stoompan op het vuur. Als de bobo's klaar zijn, worden ze in een mandje gedaan en vervolgens ingevroren. Dan worden de bevroren bobo's bewaard in een pot. Wanneer mensen ze willen eten, worden ze eruit gehaald en gestoomd.

De nieuwjaarsbobo aan de voet van de Chinese Muur is een speciaal lokaal gerecht, dat als een kostbaar geschenk aan anderen wordt aangeboden. Niemand weet echter precies wanneer de Nieuwjaarsbobo populair begon te worden.

Er wordt gezegd dat de Jade Keizer eens zijn verjaardag vierde in de hemel. Terwijl hij van heerlijke drank nipte, stelde hij Zhang Guolao, één van de Acht Onsterfelijken, de volgende vraag: "U reist altijd de wereld rond op uw ezel. Vertel me, hoe is het leven van de mensen?” Waarop Zhang Guolao antwoordde: "Alles gaat goed. De wereld is vredig en het land is vruchtbaar." De Jade Keizer was zeer verheugd dit te horen en zei: "Het enige geschenk dat ik van u voor mijn volgende verjaardag wil, is om de smaak van vruchtbaar te proeven."

Het keizerlijk decreet baarde Zhang Guolao grote zorgen. Hoe kon het woord "vruchtbaar", dat slechts een beduiding was voor een goede oogst, vertaald worden in een smaak? De Jade Keizer had werkelijk een netelige kwestie opgeworpen. Zhang Guolao was zo bezorgd dat hij achterstevoren op zijn ezel Chengziyu binnen kwam rijden.

Een lokaal gebruik in dit gebied schrijft voor dat men bobo moet eten op de eerste dag van de 10e maanmaand of voor altijd in armoede moet leven, dus alle mensen eten dan bobo. Toevallig arriveerde Zhang Guolao op deze dag in Chengziyu.

De naam van de gastheer van het huis waar Zhang Guolao verbleef was Zhang, wat betekent dat ze mogelijk voorouders deelden. De Zhangs waren zo gastvrij dat ze Zhang Guolao trakteerden op bobo. Na slechts één hap vroeg Zhang Guolao, die aangenaam verrast was, zijn gastheer: "Wat gebruikt u om de bobo te maken?" Een oude dame antwoordde: "Geachte gast, de gele bobo is gevuld met Chinese kool, het omhulsel is gemaakt van kleverige sorghum en gele maïs. De witte bobo is gemaakt van kleverige rijst."

Nog voor ze uitgesproken was, begon Zhang Guolao te stralen. Hij overhandigde hen wat geld als dank voor de bobo en vertrok snel.

Toen de 12e maanmaand aanbrak, bezocht Zhang Guolao de Zhangs in Chengziyu opnieuw. Hij gaf hen een stuk zilver en zei: "Maak alstublieft wat bobo's met een dou (een maat voor graan; 1 dou is gelijk aan 6,25 kilogram) rijst en vries deze in."

De volgende ochtend bracht Zhang Guolao deze bobo's naar de hemel. Hij presenteerde de gestoomde bobo's aan de Jade Keizer en zei: "Majesteit, zo smaakt vruchtbaar. Probeer het alstublieft." De Jade Keizer bekeek het eten. Hij zag gouden bobo's op het ene bord en sneeuwwitte op het andere, beide heerlijk geurend, dus proefde hij van elk. De zoete, verfrissende smaak beviel de keizer zeer, dus overlaadde hij het eten met complimenten en zei: "Zhang Guolao, deze smaak is perfect. Geef mijn woorden door aan de Dondergod en de Regengodin en zeg hen elk jaar een goede oogst in dat gebied te zegenen en te beschermen."

Zhang Guolao was dankbaar en antwoordde: "Heel erg bedankt, Uwe Majesteit."

Zhang Guolao kwam naar Chengziyu met lekkernijen als beloning, en vertelde de mensen daar dat ze elk jaar nieuwjaarsbobo moesten maken om een goede oogst te garanderen. Als ze in een jaar geen bobo konden maken door een mislukte oogst, legde hij uit, zou hij op zijn ezel naar de Jade Keizer rijden om het hem te vertellen, zodat de mensen hier beschermd zouden worden.

Uiteindelijk verspreidde het verhaal zich honderden li (een Chinese lengte-eenheid; 1 li is gelijk aan 500 meter) in alle richtingen langs de hele Chinese Muur, zodat alle families daar nu nieuwjaarsbobo's maken en ze in grote potten plaatsen voor het geval Zhang Guolao voorbij komt voor bobo's. Na verloop van tijd werd het een plaatselijke gewoonte om tijdens het Maanjaar bobo's te maken.

New Year's Bobo
Traditional folk tale of the Great Wall

In the villages alongside the Great Wall, a traditional Chinese dish exists, which is still popular today: the New Year's bobo, a kind of steamed bun. As it is made of glutinous rice mixed with flour, it is also known as sticky bobo (sticky and year having the same pronunciation in Chinese). This dish is made according to a special process.

First, the husked kernels of corn are ground into grits and then soaked into water for six or seven days. This step is called paobaomishen (soaking grits). After this, they are rinsed with warm water and then the grits are picked out. This step is called laomi (fishing out the grains). Then, the date of the lunar month is written down on red or green paper and stuck onto the wooden frame of a stone roller. This step is called zhannianzi (taking up the roller). It means the kernels should be ground on the day the date is noted down. At the Lunar New Year, every twelve lunar months, lots of red and green stickers are to be seen on the frames of rollers, a special and beautiful sight of traditional folk customs.

Continuation:
When the flour-grinding process is finished, a group of girls and young wives start making the New Year's bobos. First they put the bobos on the wire rack of a steamer one by one and then set the steamer over the fire. When the bobos are done, they are put into a basket and then frozen. Then the frozen bobos are stored in a jar. When people want to eat them, they will be taken out and steamed.

The New Year's bobo at the foot of the Great Wall is a special local dish, presented to others as a precious gift. However, no one knows exactly when the New Year's Bobo started to become popular.

It is said that the Jade Emperor once celebrated his birthday in heaven. As he sipped delicious liquor, he asked Zhang Guolao, one of the Eight Immortals, the following question: “You always travel around the world riding your donkey. Tell me, how are the people's lives?”. “Everything is well”, replied Zhang Guolao, “The world is peaceful and the lands are fertile.” Being very pleased to hear this, the Jade Emperor said, “The only gift I want from you for my next birthday is to taste the flavour of fertile.”

The imperial edict was deeply concerning to Zhang Guolao. How could the word 'fertile', being just an adjective meaning good harvest, be translated into a flavour? The Jade Emperor had truly posed a conundrum. Zhang Guolao was so worried that he came to Chengziyu riding his donkey backwards.

A local custom in this area dictates that one must eat bobo on the first day of the 10th lunar month or live in poverty forever, so all people there eat bobo on this day. Coincidently, Zhang Guolao arrived in Chengziyu on this very day.

The house where Zhang Guolao was staying was hosted by a man surnamed Zhang, meaning they might have shared ancestors. The Zhangs were so hospitable that they treated Zhang Guolao to bobo. After just one bite, Zhang Guolao, who was pleasantly surprised, asked his hosts, “What do you use to make the bobo?” An old lady answered: “Distinguished guest, the yellow bobo is filled with Chinese cabbage, its wrapper is made of glutinous sorghum and yellow corn. The white bobo is made of glutinous rice.”

Even before she had finished speaking, Zhang Guolao started beaming. Handing them some money as thanks for the bobo, he swiftly departed.

When the 12th lunar month arrived, Zhang Guolao visited the Zhangs in Chengziyu again. Giving them an ingot of silver, he said, “Please make some bobos using one dou (a measure for grain; 1 dou is equal to 6.25 kilograms) of rice and freeze them.”

The next morning, Zhang Guolao brought these bobos to heaven. He presented the steamed bobos to the Jade Emperor and said: “Your Majesty, this is what fertile tastes like. Please try it.” The Jade Emperor had a look at the food. He saw golden bobos on one plate and snowy-white ones on another, both deliciously fragrant, so he sampled a taste of each. The sweet, refreshing taste delighted the Emperor deeply, so he showered compliments on the food, saying, “Zhang Guolao, this flavour is perfect. Pass on my words to the Thunder God and the Rain Goddess, telling them to bless and protect good harvests in that area every year.”

Zhang Guolao was grateful, replying, “Thank you so much, Your Majesty.”

Zhang Guolao came to Chengziyu bringing delights as a reward, and told the people there that they should make New Year's bobo every year to ensure good harvests. If they were unable to make bobo in some year because of a crop failure, he explained, he would ride his donkey to tell the Jade Emperor, so the people here would be protected.

Eventually, the story spread all along the Great Wall, for hundreds of li (a Chinese unit of length; 1 li is equal to 500 meters) in all directions, so that all families now make New Year's bobos, placing them in big jars in case Zhang Guolao shows up requesting bobos. Over time, it became a local custom to make bobos at the Lunar New Year.