Slatuintjes bij Den Haag (Jacob Maris)

De ruimte zal straks met ons zijn

verdwenen, leven is veroveren

plaats innemen en verder kijken

werken tot de hemel ten eindelijk nabij is

de leegte tussen ons en de hoge lucht

vullen met planken, balken, stenen

en lage ramen die ons doen uitzien

op wie net als wij, loert en zwoegt

naar buiten moet om te kunnen leven

van land dat vooral verlangen voedt.