26 september 2015 t/m 03 april 2016

Delicato

Majolica en glas uit de Italiaanse Renaissance

Knetterende kleuren en ragfijne lijnen. De glasblazers, pottenbakkers en keramiekschilders van de Italiaanse Renaissance maakten de meest prachtige objecten. Het was een bloeiende tijd van ontwikkeling en expansie. De Italiaanse majolica en het Venetiaanse glas werden een belangrijke inspiratiebron voor kunstenaars uit andere landen en bepaalden daarmee sterk de Europese beeldtaal. Speciaal voor de presentatie Delicato zijn de meest prachtige objecten uit het depot gerestaureerd, onderzocht en samengebracht. Naast topstukken uit de collectie Italiaanse majolica en glas presenteert het Gemeentemuseum Den Haag ook een nieuwe aanwinst, een dun glazen bord gegraveerd met diamant, aangekocht met de steun van de Vereniging Rembrandt, mede dankzij haar Jaap en Joanna van der Lee-Boersfonds.

Majolica, de Italiaanse benaming voor aardewerk dat bedekt is met een tintglazuur, is nog altijd erg populair. Dankzij het glazuur werd het voorwerp niet enkel duurzaam, maar gaf ook de mogelijkheid om een decoratie toe te passen. Het bontgekleurde aardewerk werd gemaakt vanuit een inspiratie door Moorse en oosterse keramiek, opgravingen uit de Oudheid, stoffen en schilderkunst.

De collectie Italiaanse Majolica en glas van het Gemeentemuseum Den Haag is van uitzonderlijke kwaliteit en geeft een mooi beeld van de grote variëteit uit deze vroege periode. Eén van de hoogtepunten in de presentatie is de nieuwe verwerving. De gravure op de rand van het glazen bord vertoont niet de gebruikelijke min of meer gestileerde blad- en bloemranden, maar een uiterst zeldzame decoratie die volledig is gebaseerd op de vormgeving van naaldkant. Zelfs de karakteristieke verbindingsdraadjes met knoopjes tussen voluten en bladranken zijn nagebootst.
Het stuk, dat recent werd aangekocht, legt een directe link tussen het glas en de textiel, twee belangrijke collectieonderdelen.

Een ander topstuk is het bord, gesigneerd en gedateerd (1518) door Maestro Giorgio Andreoli uit Gubbio. Het is een zeer vroeg voorbeeld waarbij de kunstenaar gebruik maakt van een luster glazuur, een techniek die eerder niet bekend was bij de pottenbakkers in Italië. Zo zijn er vele verhalen te vertellen over de techniek achter deze stukken, de decoraties en de makers. Deze komen aan bod in de collectie tentoonstelling.