Zaal 36

36.1
Eind achttiende eeuw ontdekte de Zweedse scheikundige Carl Wilhelm Scheele een nieuwe kopergroen, Scheeles groen genoemd of Schweinfürter Grün. De kleurstof zorgde voor prachtig groen, maar zat vol levensgevaarlijk arsenicum. Desondanks werd het modieuze Schweinfurter Grün in de negentiende eeuw veelvuldig gebruikt voor japonnen, interieurs, taartjes en snoepgoed.

In de negentiende eeuw werd ook veel geëxperimenteerd met anilineverfstoffen in felle kleuren als mauve (1856) en fuchsine (1858).

De felgekleurde modieuze tinten kwamen goed tot hun recht in het moderne gaslicht van de negentiende eeuw; nog meer dan bij het traditionele kaarslicht. De couturier C.F. Worth richtte daarom een van zijn couturesalons in als salon de lumière.


36.2
Paars was eeuwenlang een kostbare, koninklijke kleur, die als machtsvertoon maar ook bij rouw gedragen kon worden. Paarse kledingstof, geverfd met Tyrisch purper, was in de klassieke oudheid even kostbaar als zilver, of zelfs het gewicht in goud waard.

Het Tyrisch purper werd gemaakt op basis van dierlijke verfstof afkomstig van zeeslakken, waarbij koken in urine onderdeel van het verfproces was. Dit paarse textiel rook dan ook niet lekker. De schrijver Plinius mopperde over de geur van de verfstof, die hij omschreef als ergens tussen rottende schaaldieren en knoflook in.
 

 36.3
In de late negentiende eeuw wordt paars ook een ‘artistieke’ kleur, favoriet in kunstzinnige kringen van de arts-and-craftsbeweging en de clientèle van warenhuis Liberty’s.

Eind negentiende eeuw werd paars een kleur van de vrouwenbeweging. De Engelse suffragettes, die onder meer streden voor vrouwenkiesrecht, droegen wit voor puurheid, paars voor vrijheid en groen als teken van hoop. Hun Amerikaanse zusters kozen voor de combinatie van wit voor puurheid, goud voor hoop en paars voor loyaliteit.

Het is waarschijnlijk geen toeval dat Kamala Harris een paars, of plum (pruimkleurig) broekpak droeg, toen zij haar  nominatie als running mate van Joe Biden - en daarmee haar kandidaatstelling als vice-president van de Verenigde Staten van Amerika – accepteerde.  

36.4
In de loop van de West-Europese modegeschiedenis zijn opvallende kleuren steeds meer gereserveerd voor vakantie, feesten, bijzondere gelegenheden en in mindere mate voor het dagelijkse leven.

Kleur is tegenwoordig veel meer dan vroeger verbonden met een persoonlijke kleurbeleving. En voor ontwerpers met artistieke vrijheid. Kleur inspireert, geeft kracht en biedt hoop, ook in onzekere tijden.  

Couturiers als Christopher John Rogers, Pierpaolo Piccioli van Valentino, Bas Kosters en Anifa Mvuemba (Hanifa) zijn zich hiervan terdege bewust. De kleuren in hun mode spreken voor zich en zijn gericht op hoop en toekomst. Zo krijgt kleur toch weer volop betekenis